W dniu 27.05.2016 r. odbyło się w Tarnowie przy Parafii Bł. Karoliny Kózki spotkanie Ogniska Sychar.
Spotkanie rozpoczęliśmy Mszą Św. następnie udaliśmy się do salki znajdującej się w budynku plebani.

Spotkanie rozpoczęliśmy modlitwą oraz przypomnieniem zasad panujących na spotkaniach a także Charyzmat naszej Wspólnoty: Każde Trudne Sakramentalne Małżeństwo jest do Uratowania

Temat spotkania: Komunikacja w małżeństwie

Wydaje się, że rozmowa jest jedną z najzwyczajniejszych rzeczy; jeśli jednak ma doprowadzić do głębszych relacji i prawdziwego porozumienia, wymaga od współmałżonków zaangażowania się i nabycia pewnych umiejętności. Słowami bowiem można niszczyć się nawzajem, albo wspierać. Dialog albo nas rujnuje, albo buduje. Zwłaszcza wtedy, kiedy pojawia się pustka i obcość, obojętność lub wrogość warto podjąć pracę nad zmianą sposobu porozumiewania się, tak aby w naszych relacjach dominowała miłość i bliskość
Rozmowa może być bowiem pięknym wydarzeniem w małżeńskim życiu. Prawdziwa rozmowa, to nie tylko wypowiadanie słów. To „uczenie się” drugiej osoby, bycie „z” ale i „dla”, wynikające z naszej postawy, naszego wypełniania przysięgi małżeńskiej – bycia mężem/żoną. Mąż i żona mogą przeżyć rozmowę jako spotkanie, jako głębokie przebywanie ze sobą – na poziomie serca. Mogą przeżyć wzajemną fascynację, gdy odrzucą maski i ukażą swoje wnętrze. Jak to osiągnąć?
Pierwszy krok, jaki należy uczynić, to podważenie pewności, iż mój sposób porozumiewania się jest doskonały, albo, że relacje małżeńskie są tak złe, że nic się nie da zrobić. Warto przekonać siebie, że mogę zawsze polepszyć sposób komunikowania się, że rozmowa z żoną/mężem może być cudownym wzbogacającym spotkaniem, które pozostawi konkretny ślad: nową perspektywę widzenia pewnych spraw, odmienną skalę wartości, poznanie nieznanych przeżyć, może być inspiracją do działania i porzucenia sposobów postępowania, które niszczą małżeńskie relacje.

Drugi krok to decyzja, że podejmuję zmianę dotychczasowego sposobu prowadzenia rozmowy ze współmałżonkiem, tak by dominowała chęć zrozumienia przed oceną, walką, manipulacją, udowadnianiem swoich racji.

Często nasza „rozmowa” polega jedynie na wypominaniu win, czy też udowadnianiu swojej racji, co zamiast doprowadzić do porozumienia, wprowadza jeszcze większy rozdźwięk ze współmałżonkiem. Ważna jest więc moja decyzja, że pozbywam się ducha krytycyzmu i oskarżania, ducha rewanżu i kary, że będę kontrolować wybuchy złości, gniewu, zazdrości, że rezygnuję z zemsty, i złośliwości.

W zamian będę mówić o tym, jak zachowanie lub słowa męża/żony wpływają na mnie, że będę rozmawiać w duchu miłości i prawdy, okazując szacunek współmałżonkowi, szanując jego słowa i uczucia.
Zwłaszcza w sytuacji konfliktu, do którego dochodzi, gdy ktoś przekracza granice, rozmowa jest bardzo trudna.

Spotkanie zakończyliśmy modlitwą